Als je in quarantaine zit, durf je al eens weg te dromen. Omdat ik de vorige keer een oproep deed even te stoppen met nadenken & plannen voor de toekomst, ben ik zelf ook maar gaan mijmeren over het verleden. Leve het fotoboek op zolder of een digitaal georganiseerde moeder (slideshows op TV).
Dat bracht me ook bij de vraag wanneer dat eigenlijk allemaal is begonnen, mensen “werven & selecteren”. In mijn verbeelding is de opkomst van rekruteringsbureaus echt zoiets nineties. Wrong! (In de nineties gingen ze wel voor het eerst online.)
Afgezien van wat houten tabletten tijdens het Romeinse Rijk en enkele moeilijke staatsexamens tijdens de dynastieën van Han, is het échte rekruteren (zoals wij het een beetje kennen) ontstaan tijdens & vanwege Wereldoorlog II, in jawel Amerika.
In eerste instantie moesten ze dat jong geweld uit die jazz- & cowboybars krijgen. Recht het slagveld op. Uncle Sam wants you! For the peace of the world guys!
Wie kan dat nu weigeren?
Zodoende ruilden meer en meer arbeiders hun job in voor een soldatenbestaan. Gevolg: leegloop van fabrieken. Gevolg: oproep aan de dames om de strijk in te ruilen voor de productieband.
“Due to lack of manpower in industries, it was up to the women left behind to assume the responsibility of running the nation.”
Woman to the rescue dus. Want wie anders ging al die wapens (& botinnen) maken?
Missie geslaagd. De vrouw aan de bak, de vrede hersteld (even een shortcut) en enkele dappere soldaten terug van weggeweest. Zonder job maar met nieuwe skills voor op de CV (strategisch denken?).
Het rekruteringsbureau voor eens (& voor altijd) gelanceerd.
– THE END –
Bron: https://www.hackerearth.com/blog/talent-assessment/brief-history-recruitment/
